We gaan even terug naar 2014, maart.
Ruben-Lenten-Gevoel
Het extreme gevoel, dat ‘Ruben Lenten’ gevoel, ik denk dat ik dat had! Ik weet het eigenlijk wel zeker. Adrenaline driven! KiteLoop!
Het was een aantal weken geleden. Het water van de Noordzee is nog koud, dikke windkracht 5 niet al te hoge golven en ik en de andere zeepaardjes waren present.
Met mijn 8m Slingshot RPM was ik lekker aan het spelevaren en ik had mijzelf en mijn wederhelft beloofd iets nieuws te gaan doen.
Een transition-kiteloop was het idee: Je vaart naar links (of rechts) stuurt je kite terug maakt een sprong en vaart dan de andere kant weer op. Veredelt ‘draaien’ is denk ik wat je het kunt noemen. Bij het terugsturen zou je de vlieger dan door kunnen sturen zodat ‘ie een rondje maakt in de lucht (kiteloop). En dan, zoals gezegd, weer verder varen.
“Een transition-kiteloop it is” is wat ik enkele seconden voordat ik de trick inzette gedacht moet hebben. Misschien niet eens enkele seconden, maar gewoon op het moment dat ik het deed.
Airtime – MASSIVE pool forward – painfull crash
Het vriendje was trots, boos en misschien even wel net zo euforisch als ik.
‘Dat was sick!’ . Ik zette de loop blijkbaar wel in, en hard ook. Ik ging een paar meter de lucht in en stuurde de kite door. Helaas besloot ik om onverklaarbare redenen op de helft niet meer verder te sturen. Kite op het water, kitesurfer als dood vogeltje uit de lucht. EN, op het water geklapt. Maar wat een ervaring! Zo’n pull.
Ik besluit ‘m nog een keer te doen.
Vooral omdat ik weet dat ik het anders nooit meer ga doen.
Een sprong (gelukkig dit keer een stuk minder hoog), kite doorsturen en jawel de loop is getrokken!
Helaas krijg ik mijn board niet meer goed onder mijn lichaam wat wederom een crash op het water tot gevolg heeft.
Helaas heb ik hierna niet veel vaker de kiteloop in durven zetten. Jammer dat angst soms zo’n dooddoener is. Maar de stoke die ik toen voelde en nu ik dit teruglees nog steeds voel…. Dat is vet. En dat kan ik iedereen aanraden.
Foto: Dakhla Attitude, White Dune
